Muzeum Palatynatu

Muzeum Palatyńskie mieści się w dawnym klasztorze Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, zbudowanym w 1868 roku na ruinach pałacu Domicjana. To właśnie tutaj archeolog Alfonso Bartoli stworzył w latach 30. XX wieku swoje nowe Antiquario Palatino. Aby zrobić miejsce dla rozwoju obecnych wykopalisk archeologicznych na szczycie wzgórza, Bartoli zburzył neogotycki budynek zbudowany na szczycie przez szkockiego architekta Charlesa Andrew Millsa.

W 1882 roku, a następnie ponownie w latach II wojny światowej, większość znalezisk z różnych wykopalisk przeprowadzonych na Palatynie w drugiej połowie XIX wieku została przeniesiona do Museo delle Terme (di Diocleziano). Tylko niewielka część tej kolekcji została na stałe zwrócona na Palatyn po zakończeniu wojny. W latach 90. XX wieku, z okazji dwutysięcznej rocznicy urodzin Augusta, została ona zreorganizowana i zrekonstruowana, dzięki czemu stała się bardziej dostępna dzięki instalacjom multimedialnym.

Plan podzielony jest na dwa poziomy. Niższy poziom składa się z pomieszczeń, które zachowały układ dawnych domus i opowiadają o wydarzeniach, które miały miejsce na wzgórzu od założenia Rzymu do ustanowienia principatu w I wieku p.n.e. W sali VI można zobaczyć artefakty z czasów Augusta, pierwszego cesarza, który zmienił oblicze Palatynu. W sąsiedniej sali VII znajdują się piękne mozaiki i wspaniałe malowidła z domu Nerona, poprzedzającego jego bardziej znany Złoty Dom.