Muzeum Koloseum

Utworzenie Muzeum Koloseum na drugim poziomie amfiteatru jest działaniem zapowiadającym szerszą reinterpretację wycieczek z przewodnikiem po zabytku jako ścieżek tematycznych we wszystkich obszarach zabytku dostępnych dla zwiedzających. Instalacja rozpoczyna się od kilku punktów o dużym znaczeniu symbolicznym, które zostaną określone za pomocą dobrze zaprojektowanych i skutecznych oznakowań, które doprowadzą do waloryzacji konkretnych tras. Ostatnie wykopaliska, badania i analizy znacznie poszerzyły naszą wiedzę na temat długiej historii życia w amfiteatrze.

Odkrycia te zaowocowały wystawami i bogatym materiałem drukowanym, które pozwoliły na ponowne odkrycie wielu sposobów wykorzystania tego budynku oraz interpretacji ideologicznych, które zostały do niego zastosowane. Plan wystawy muzeum umieszcza najważniejsze artefakty, zarówno z architektury, jak i z wykopanych wnętrz, w taki sposób, aby podkreślić wyjątkowe cechy zabytku. Odbywa się to za pomocą form hipertekstowych i hipermedialnych, które wyjaśniają również kulturowe postrzeganie Koloseum na przestrzeni dziejów.

Zaczyna się od sekcji architektonicznej, gdzie elementy reprezentują całość, z kapitelami i pozostałościami transenn (barier) towarzyszącymi dużym rekonstrukcjom vomitoria (przejść). Jednocześnie wystawa przypomina o znaczeniu pomnika jako symbolu mistrzostwa architektonicznego na wszystkie czasy. Podpis Huberta Roberta, wyryty na filarze, wskazuje na egzystencjalną relację francuskiego artysty z „żywym ciałem” Koloseum. Ilustracje przedstawiają dokładny opis różnych zastosowań parteru, które były już dobrze ugruntowane w późnym średniowieczu.

W kolejnej części zostanie pokazane, jak funkcjonował amfiteatr. Szczegóły dotyczące codziennego życia we wnętrzu są przedstawione za pomocą modeli i artefaktów wyeksponowanych w gablotach. Wystawa opowiada o roli gladiatorów i venationes poprzez graffiti, mozaiki i płaskorzeźby, ożywione dzięki sugestywnym obrazom artystów takich jak Gérôme i Scott. Z drugiej strony, inna sekcja poświęcona jest widzom, gdzie znajdują się loca (miejsca siedzące) przeznaczone dla senatorów. Prezentacja wyjaśnia, dlaczego te inskrypcje są ważne, a towarzyszy jej schemat pokazujący, jak zorganizowane były trybuny. Zabytkowy obiekt szczyci się wspaniałą kolekcją marmurów, które podkreślają bogate zdobienia rzeźbiarskie. Tam, gdzie to możliwe, wykorzystano zdjęcia, aby pokazać pierwotne lokalizacje dekoracji.

Następnie, omawiając życie Koloseum w średniowieczu, opisuje jego przemianę w wyniku chrystianizacji, ale porównuje to z obrazem magicznego i demonicznego Koloseum. Model Lucangeliego przedstawia scholastyczną restrukturyzację, która odpowiada „zamglonym brwiom” typowym dla romantycznych poglądów i narracji Grand Tourist. Podróż kończy się sekcją poświęconą okresowi reżimu faszystowskiego, kiedy to nastąpiło ideologiczne przywłaszczenie pomnika jako symbolu powstającego imperium.