Nowe Muzeum Forum Rzymskiego

Muzeum Forum Romanum zostało zbudowane na miejscu klasztoru Santa Maria Nova. Można tu zobaczyć pozostałości Forum Romanum odkryte przez archeologa i architekta Giacomo Boniego podczas prac prowadzonych na początku XX wieku. Boni otworzył pierwsze Forum Antiquarium w 1908 roku w klasztorze Santa Francesca Romana/Santa Maria Nova, budynku wzniesionym przez papieża Aleksandra VI w latach 1492-1503.

Został on zbudowany w celu publicznego pokazania znalezisk z prowadzonych wówczas wykopalisk na terenie Forum Romanum. Antiquarium miało dziewięć sal wystawowych i zostało zaprojektowane jako centrum kultury służące nauce i edukacji.

Prezentując zabytki znajdujące się nad ziemią, zachowywało ono integralność wykopalisk, opierając się na założeniu, że poszczególne eksponaty mają prawdziwą wartość historyczną i archeologiczną tylko wtedy, gdy są eksponowane w swoim pierwotnym otoczeniu. Z biegiem lat do zbiorów Antiquarium dodano materiały z wykopalisk Dantego Vaglieriego, Alfonso Bartoli, Pietro Romanelli i Gian Filippo Carettoni. W niedawno otwartym Muzeum Forum dwie sale poświęcone są cmentarzowi, który Giacomo Boni badał w latach 1902-1905 w pobliżu świątyni Antoninusa i Faustiny.

W wyniku jego prac odkryto łącznie czterdzieści jeden pochówków: cztery groby dzieci związane z archaicznymi siedzibami z okresu od końca VI do V wieku p.n.e., dwanaście pochówków w chatach z okresu od końca VIII do VII wieku p.n.e. oraz dwadzieścia pięć grobów jamowych i pochówków z wczesnej epoki żelaza (około X wieku p.n.e.). Stanowią one pierwotną działalność pogrzebową na tym obszarze, zanim stał się on miejscem osadnictwa.

Znajduje się tu również sala, w której przechowywane są rysunki artystów współpracujących z Giacomo Bonim; niektóre z nich można znaleźć wśród grobów, umieszczonych w specjalnie wykonanych dla nich gablotach przez weneckiego archeologa i przywróconych do ich pierwotnych kolorów. W nowo opracowanej trasie zwiedzania te „eksponowane groby” stały się częścią nowych gablot, elementów zintegrowanego systemu ekspozycyjnego, który przywołuje moment odkrycia; są one prezentowane w dużych, oświetlonych szklanych komorach, które harmonijnie współgrają z polichromowanymi podłogami, jużodrestaurowanymi przez Boniego.

Grobowce kremacyjne, pochodzące z około X wieku p.n.e.(Latium Faza IIA), zawierają przedmioty grobowe, wśród których znajdują się urny cinerary, niektóre ręcznie robione miniaturowe wazony i przedmioty o standardowych rozmiarach; znajdują się tam również pochówki w dołach z tego samego okresu oraz grobowce należące do późniejszych osad, których przedmioty grobowe składają się z naczyń wykonanych na kole garncarskim.

Aby pomóc zwiedzającym zrozumieć cmentarz, wystawiono równieżduży model autorstwa Giacomo Boniego, który wiernie odwzorowuje wszystkie znaleziska archeologiczne odkryte w tej części Forum. Model ten pozostaje świadectwem naukowej dyscypliny Boniego, ponieważ to właśnie tutaj zastosował on metodę stratygraficzną do swoich badań terenowych w tym obszarze, starannie gromadząc i rejestrując wszystkie materiały.

Każdy etap badań jest udokumentowany w formie planów, przekrojów i fotografii. Wystawa jest kontynuowana w tych samych salach, które otwierają się na Świątynię Wenus i Rzymu, poświęconą początkom Rzymu, tworząc dialog między grupami rzeźb i elementami architektonicznymi, takimi jak kompleks Fonte di Giuturna z fryzem Bazyliki Aemilia.

Na marmurze widnieje wizerunek Dioskurow, którzy według legendy pojawili się w tym miejscu, aby ogłosić zwycięstwo w wojnie z Latynami w bitwie nad jeziorem Regillus, stoczonej około 499 lub 496 r. p.n.e. W tym miejscu znajduje się fontanna. Wielki kompleks monumentalny, którego ciągłość można obserwować przez wiele stuleci, aż do wczesnego i późnego średniowiecza, został odkryty przez Boni w 1900 roku. W II wieku p.n.e. mieścił się on w prostokątnym basenie, a później został ozdobiony posągami Apolla i Eskulapa. Te konkretne sale w muzeum mają przylegające do nich powierzchnie wystawowe, w tym głowicę fontanny z inskrypcją Augusta. Znajdują się tu płaskorzeźby przedstawiające sceny z założenia Bazyliki Aemilia, które miały miejsce podczas niektórych z najbardziej krytycznych sytuacji w historii Rzymu, związanych z jej założeniem w 179 r. p.n.e. pod nadzorem cenzorów M. Aemiliusa Lepidusa i M. Fulviusa Nobiliora.

Obejmują one sceny z Romulusem i Remusem zakładającymi nowe miasto, budującymi mury - prawdopodobnie Rzymu lub Lavinus - porywającymi sabińskie kobiety, ucztę dla boga zboża Conso, scenę bitwy, karę Tarpei i Parentalia. Sala 3 poświęcona jest świętym obszarom Forum Romanum. Duże gabloty, specjalnie zaprojektowane i zbudowane, wyznaczają przestrzeń trasy, która ma nadać znaczenie ważnym odkryciom dokonanym przez Giacomo Boniego podczas badań w Lapis Niger, Equus Domitiani/Doliola i Regia. W centrum sali znajduje się okrągła gablota, inspirowana kształtem Aedes Vestae, zawierająca znaleziska z wykopalisk Boniego zarówno w sanktuarium Westy, jak i Casa delle Vestali. Znajdowały się tu również znaleziska odkryte przez Alfonso Bartoli podczas wykopalisk dwóch studni na dziedzińcu sanktuarium.

W sali tej znajdują się również inne bardzo ważne artefakty z tzw. depozytu wotywnego na klifach Kapitolu, które zostały znalezione podczas wykopalisk prowadzonych przez Nadzór Archeologiczny Rzymu w latach 80. i 90. XX wieku. Projekt wystawy i związane z nim prace zostały zrealizowane przez COR arquitectos, Cremascoli, Okumura i Rodrigues we współpracy z Flavią Chiavaroli.